Όχι κάμερες στα σχολεία!

Κάμερες τοποθέτησε  η Διοίκηση του Δήμου  στην είσοδο των συστεγαζόμενων 4ου και 5ου Γυμνασίων  Νεάπολης.

Η αλήθεια είναι ότι το γεγονός δεν μας  ξαφνιάζει . Αποτελεί  μια ακόμη  πράξη  που με συνέπεια υπηρετεί  την άποψη της δημοτικής αρχής για την δημόσια εκπαίδευση.  Ασφυκτικός έλεγχος , συγχωνεύσεις  και υποταγή  χωρίς καμία αμφισβήτηση στην κυρίαρχη  εκπαιδευτική  πολιτική . Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής προχώρησε  σε καιρό πανδημίας  και στην συγχώνευση των  8ου και 15ου Νηπιαγωγείων Συκεών και  των 3ου-7ου Νηπιαγωγείων Νεάπολης με πρόσχημα την  «ποιοτική αναβάθμισή τους». Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής  αρνήθηκε την μετατροπή των συμβάσεων 19 σχολικών  καθαριστών-στριων  μερικής απασχόλησης σε πλήρους ( όπως πολλοί δήμοι έκαναν) για την  καλύτερη καθαριότητα και απολύμανση των σχολικών μονάδων ,όπως οι συνθήκες  πανδημίας  επιβάλλουν.  Τέλος, στα πλαίσια αυτής της πολιτικής  δεν  άσκησε καμία πίεση στην κυβέρνηση, δεν  παρουσίασε κανένα   σχέδιο για την  εξεύρεση  περισσότερων αιθουσών( παρ ότι υπήρχε η δυνατότητα)  με στόχο την μείωση του αριθμού  των μαθητών ανά τμήμα  και την αποφυγή  των τραγικών  καταστάσεων που όλοι βιώνουμε σήμερα. Θέλουμε επίσης να τονίσουμε ότι η τοποθέτηση έγινε χωρίς απόφαση του δημοτικού συμβουλίου ή πρόταση της αρμόδιας ΔΕΠ.

Η ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ  εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στην τοποθέτηση συστημάτων παρακολούθησης,  κάμερες κλπ. στα σχολεία. Πέρα από το γεγονός ότι παρόμοιοι μηχανισμοί εξουδετερώνονται εύκολα από το οργανωμένο έγκλημα ,η λειτουργία της κάμερας είναι μέτρο αυταρχισμού από τη φύση του.

 Λειτουργεί ανασταλτικά και κατασταλτικά στην ελευθερία κινήσεων και στην ελευθερία λόγου και της κριτικής, που αποτελούν την ουσία της εκπαίδευσης και της παιδαγωγικής ελευθερίας. Υπονομεύει τη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου και μπορεί να αποτελέσει μέσο ποινικοποίησης της συλλογικής δράσης ,της ελεύθερης διακίνησης ιδεών αλλά και της υπονόμευσης δημοκρατικών εργασιακών και ατομικών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Παράλληλα  η  ηλεκτρονική παρακολούθηση  επιδρά αρνητικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών, τους εθίζει  σε ένα μοντέλο παθητικής αποδοχής  του ελέγχου της  παρουσίας  και δράσης τους, ως δυνητικά ύποπτους, ενώ ταυτόχρονα υποτιμά την παιδαγωγική  λειτουργία του σχολείου.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε  που η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα   τονίζει:

«Η ύπαρξη και μόνο καμερών σε σχολεία και άλλους χώρους όπου δραστηριοποιούνται ανήλικοι (όπως παιδικοί σταθμοί, οικοτροφεία, φροντιστήρια κλπ.) χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, αφού δεν είναι εύκολο να αξιολογηθούν οι συνέπειες που μια τέτοια επεξεργασία μπορεί να έχει για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των ανηλίκων. Συγκεκριμένα, υπάρχει ο κίνδυνος να περιορισθεί η ανάπτυξη της έννοιας της ελευθερίας τους, εάν πιστέψουν από μικρή ηλικία ότι είναι φυσιολογικό να παρακολουθούνται μέσω καμερών (βλ. και Γνωμοδότηση 2/2009 της Ομάδας»

Ως ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ

Καλούμε  τους συλλόγους διδασκόντων και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων να μην αποδεχθούν την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης .

 Όσο για τη φύλαξη του σχολείου, προτείνουμε την πρόσληψη επαρκούς αριθμού μονίμων φυλάκων, για όλο το διάστημα που τα σχολεία είναι εκτός λειτουργίας. Κλοπές και καταστροφές που σημειώθηκαν την περίοδο απόλυσης τους είχαν πολύ μεγαλύτερο κόστος από την μισθοδοσία τους! Ασπίδα προστασίας για τα σχολεία θα ήταν και η ολοήμερη λειτουργία τους  με εξειδικευμένο προσωπικό, ως αθλητικά και πολιτιστικά κέντρα της γειτονιάς για την δημιουργική απασχόληση των παιδιών μας και όχι μόνο. Ζωντανά σχολεία φωτισμένα, κυψέλες δημιουργίας σε μια ζωντανή, φωτισμένη, λειτουργική και ανθρώπινη πόλη και όχι έρημα σχολειά σε απάνθρωπες «νεκροπόλεις». Αλλά όλα αυτά δεν συνάδουν με την εκπαιδευτική αντίληψη της διοίκησης του δήμου. Η διοίκηση σθεναρά επιλέγει   να  ακολουθεί τον δρόμο μιας τεχνικού τύπου νομιμότητας  και όχι της διεκδίκησης των συνθηκών βελτίωσης του εκπαιδευτικού έργου που πρέπει να στοχεύει   στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών-τριών.

 Ως ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ  πιστεύουμε ότι

Κλειστά διδακτήρια με γκρίζους τοίχους και  υπερμεγέθη κάγκελα – που πολύ συχνά  πηδούν τα παιδιά για να παίξουν στις αυλές με κίνδυνο ατυχήματος- και κάμερες παντού προσομοιάζουν με φυλακές. Καλλιεργούν αισθήματα αποστροφής στο σχολείο και θυμού στους μαθητές μας. Αντίθετα σχολεία ανοιχτά στην κοινότητα , κύτταρα πολιτισμού και αθλητισμού, μπορούν να αποτελέσουν  για  μαθητές  και μαθήτριες νησίδες δημιουργίας.