«Γυναίκες», έκθεση ζωγραφικής της Ειρήνης Χριστοφορίδου

Άλλη μια ξεχωριστή εκδήλωση, από τις πολλές που φιλοξενεί το πασίγνωστο πια στέκι της ΠΟΛΗΣ ΑΛΛΙΩΣ, ένας χώρος που έχει καθιερωθεί ως χώρος προβολής έργων καλλιτεχνών της πόλης μας αλλά και ως χώρος αντίστασης και αλληλεγγύης. Στις 9 Μαρτίου έγιναν τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής της Ειρήνης Χριστοφορίδου με τίτλο «Γυναίκες», μια έκθεση που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την ημέρα της Γυναίκας.

Το στέκι μας μεταμορφώθηκε σε μια αίθουσα σύγχρονης τέχνης και οι 12 εκπληκτικοί και μοναδικοί πίνακες, με γυναικείες μορφές, από την Αντιγόνη και την Ιφιγένεια ως την Ρόζα Λούξεμπουργκ, σύμβολα του αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση, μάς υπενθύμισαν ότι χωρίς την τέχνη «θα δημιουργούσαμε έναν κόσμο πιο άχαρο από αυτόν που πασχίζουμε να αλλάξουμε».

Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους της ΠΟΛΗΣ ΑΛΛΙΩΣ η Ευδοξία Θεοδωρίδου παρουσιάζοντας την ζωγράφο και εκπαιδευτικό των εικαστικών Ειρήνη Χριστοφορίδου. Στην συνέχεια η Ειρήνη περιέγραψε με συναρπαστικό τρόπο σκέψεις και συναισθήματα που την ώθησαν στις δημιουργίες της. Μέσα από την Τέχνη της Ειρήνης προσεγγίζουμε όλες τις εκφάνσεις της Γυναίκας: Την Μήδεια, που είναι ταυτόχρονα θελκτική και αποκρουστική, χειραφετημένη και τραγική, που αρνείται να συνθηκολογήσει. Την Περσεφόνη, ως σύμβολο της σχέσης ζωής και θανάτου αλλά κυρίως της συμβολικής αναπαράστασης της περιπέτειας της εσωτερικής ζωής. Την Ιφιγένεια, σύμβολο κάθε θυσίας, το εξιλαστήριο θύμα των πολιτικών σκοπιμοτήτων κάθε εποχής. Τη Ρόζα, με το πάθος για κοινωνική δικαιοσύνη, που πίστευε πως η προσωπική ευτυχία και ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη θα έπρεπε να συνυπάρχουν.

Η Ειρήνη Χριστοφορίδου σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και εργάστηκε ως καθηγήτρια Καλλιτεχνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις (Ο Ανθός και άλλα τινά, in Red:100 χρόνια από της επανάσταση της Καλλίπολης, τα ταξίδια μου κ.α.). Πολυσχιδής ως προσωπικότητα δημιούργησε τα σκηνικά και τα κοστούμια για τη θεατρική παράσταση Πάπισσα Ιωάννα και μετείχε ως εμψυχώτρια στην παιδική θεατρική παράσταση μαύρου θεάτρου «Ο Ηρακλής και οι Άθλοι της ζωή μας». Συνεργάστηκε με την ομάδα εικαστικών «Εν δυνάμει», που αποτελείται από νέους και νέες με και χωρίς αναπηρία. Ψυχή της μαθητικής εφημερίδας «Κατά…τείχη», του 1^ου Γυμνασίου Συκεών, είχε την καλλιτεχνική επιμέλειά της. Έδωσε νέα πνοή με την αισθητική της πινελιά στο χώρο του σχολείου και τα έργα των μαθητών της, ποτισμένα με ιδιαίτερη ευαισθησία για ζητήματα ειρήνης, πολέμου, κοινωνικά, κοσμούν το σχολείο έως και σήμερα. Οι πίνακες της Ειρήνης αποπνέουν συναίσθημα και λυρισμό, με τη λιτότητα που τα διακρίνει και τα παιγνίδια των χρωμάτων και των γραμμάτων!