Είναι γνωστή εδώ και χρόνια σε οδηγούς και πεζούς η κατάσταση που επικρατεί στην συμβολή των οδών « Ελένης Ζωγράφου» και « Λεωφόρου του Όχι» στην τοπική ενότητα Αγίου Παύλου ,στο σημείο ακριβώς που βρίσκεται σε ερειπιώδη κατάσταση ο παλαιός ναός του Αγ. Παύλου: κυκλοφοριακός φόρτος και αυξημένος κίνδυνος ατυχημάτων -ιδιαίτερα στην τουριστική περίοδο-αφού το σημείο αποτελεί σημείο εισόδου στην Άνω Πόλη και στον δήμο Νεάπολης Συκεών. Επίσης γνωστή , προσχεδιασμένη και αναγκαία είναι μία παρέμβαση ώστε να δημιουργηθεί εκεί οδικός κόμβος με στόχο την διευκόλυνση της κυκλοφορίας και τον περιορισμό των ατυχημάτων. Η παρέμβαση αυτή, όμως, προϋποθέτει την κατεδάφιση του ναΐσκου για να προχωρήσει το έργο. Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα με την απόφαση της εκκλησίας ,η οποία προχώρησε προσφάτως σε αυθαίρετες εργασίες αναστήλωσης(!), εργασίες που ορθά διακόπηκαν από την Πολεοδομία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ο παλαιός ναός –αρχικής έκτασης 70 τ.μ- ανεγέρθηκε χωρίς οικοδομική άδεια σε δημόσια γη (εκτός σχεδίου και ρυμοτομίας) με απόφαση και χρηματοδότηση του κοινοτικού συμβουλίου το 1953 , απόφαση την οποία αποδέχτηκε και το τότε εκκλησιαστικό συμβούλιο. Στην απόφαση αυτή ρητά αναφερόταν ότι η θέση του ναού θεωρούνταν ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ μέχρι την εύρεση άλλου χώρου για την ανέγερση νέας εκκλησίας. Πραγματικά ο νέος ναός- εμβαδού 1.360 m2– ανεγέρθηκε στις αρχές τις δεκαετίας του 1990 λίγα μέτρα μακρύτερα από τον παλαιό ναό . Παρ όλα αυτά και παρά τα συμφωνηθέντα οι προσπάθειες επέκτασης και αναστήλωσης της παλιάς εκκλησίας συνεχίστηκαν την περίοδο 1992-1996 , διακόπηκαν από την Πολεοδομία και επιβλήθηκαν βαριά πρόστιμα. Φαίνεται ότι μετά το 2010 ο ευρύτερος πλέον δήμος Νεάπολης –Συκεών προχώρησε στην διευθέτηση του ζητήματος ,αφού στην τελική φάση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Αγ. Παύλου η επίμαχη έκταση του παλαιού ναού χαρακτηρίζεται ως χώρος πρασίνου , προβλέπεται πεζοδρόμηση και διάνοιξη οδικού κόμβου (με βάση και παλαιότερη απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ),ενώ παράλληλα σε συμφωνία με την Μητρόπολη σχεδιάστηκε εκεί και τοποθέτηση θρησκευτικού μνημείου. Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών άλλαξαν τα δεδομένα και πυροδότησαν νέες ενστάσεις με την επιχειρούμενη (ξανά) αυθαίρετη αναστήλωση του παλαιού ναού (με άδεια μικρής κλίμακας από την Ναοδομία) , η οποία σταμάτησε μετά από διαμαρτυρίες κατοίκων και αυτοψία της Πολεοδομίας ,αφού ο ετοιμόρροπος ναός δεν διαθέτει (ούτε διέθετε ποτέ) οικοδομική άδεια και υπάρχει απόφαση κατεδάφισής του. Το οξύμωρο σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι η Ναοδομία αποδέχτηκε την απόφαση για σταμάτημα των εργασιών (!) Όμως, ο κυκεώνας των ενστάσεων και δικαστικών προσφυγών με διάφορα νομικά τερτίπια από την πλευρά της Εκκλησίας συνεχίζεται προκειμένου να μην δρομολογηθεί η πεζοδρόμηση και ο οδικός κόμβος .Και εδώ εγείρονται αμείλικτα ερωτήματα:
Σε μια περιοχή βαριάς κυκλοφοριακής όχλησης με υψηλό τον κίνδυνο ατυχημάτων για οχήματα και πεζούς δεν αποτελεί αναγκαιότητα η λήψη μέτρων για την οδική ασφάλεια οχημάτων και πεζών ; Για ποιούς λόγους η Εκκλησία διεκδικεί εμμονικά την διατήρηση ενός ετοιμόρροπου ναού την στιγμή που οι ανάγκες των πιστών καλύπτονται από τον παρακείμενο νέο υπερμεγέθη ναό των 1.360 τετραγωνικών μέτρων, παραβιάζοντας την αρχική αποδοχή της προσωρινότητας και αυτήν της χωροθέτησης θρησκευτικού μνημείου στον προβλεπόμενο χώρο πρασίνου ; Ποια η θέση της απέναντι στην υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και των έργων που βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών ;Αυτή της η στάση δεν την καθηλώνει σε μια στείρα εξουσιαστική και ιδιοκτησιακή λογική που αντιτίθεται στο συμφέρον της πόλης ; Οι ερωτήσεις είναι ρητορικές και η απάντηση σαφής και ξεκάθαρη . Ο οδικός κόμβος πρέπει να κατασκευαστεί, η πεζοδρόμηση να ολοκληρωθεί και η δημόσια γη να αποδοθεί στους πολίτες ως χώρος πρασίνου.
Ως ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ στεκόμαστε απέναντι σε τέτοιες λογικές και διεκδικούμε την βελτίωση των οδικών συνθηκών που προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή και αναβαθμίζουν την τοπική κοινότητα του Αγ. Παύλου.
Η πόλη αλλιώς 