Ο Δανιηλίδης  σε ρόλο ….Κεραμέως !

Την Τρίτη 12 Οκτώβρη  και κατά την  διάρκεια συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου στον δήμο Νεάπολης – Συκεών  οι δημοτικοί σύμβουλοι της ΠΟΛΗΣ ΑΛΛΙΩΣ κατέθεσαν ψήφισμα που υπεράσπιζε τα αιτήματα των εκπαιδευτικών, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από τις αποφάσεις και τα κείμενα των συλλογικών τους οργάνων. Το ψήφισμα καταδίκαζε, επίσης ,  τον άκρατο αυταρχισμό  εκ μέρους του υπουργείου Παιδείας κατά της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών, οι οποίοι αντιτίθενται  αγωνιστικά στα σχέδια διάλυσης του δημόσιου σχολείου.

Ο δήμαρχος Νεάπολης –Συκεών κ. Δανιηλίδης  απέφυγε να τοποθετηθεί για τα επίδικα ζητήματα  και αρνήθηκε κατηγορηματικά  να συνταχθεί με το ψήφισμα, όπως έγινε από άλλες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου που το υποστήριξαν.

Αντ΄ αυτού προώθησε για ψήφιση  το δικό του διαχρονικό …μανιφέστο για την Εκπαίδευση, όπου -ανάμεσα στα άλλα- αποφαίνεται ότι η δίχρονη προσχολική αγωγή είναι σύστημα της …Βόρειας Κορέας (!) και προτείνει :

• Τα σχολεία να περάσουν στον … πλήρη έλεγχο του (!)

Συγκεκριμένα  στις αρμοδιότητες του δήμου να περιέλθουν:

• Η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού
• Η πρόσληψη εκπαιδευτικών
• Τα προγράμματα πολιτισμού, αθλητισμού, οικολογίας, προαγωγής υγείας κλπ
• Ο κοινωνικός έλεγχος, η δημόσια λογοδοσία και αξιολόγηση…

Να θυμίσουμε ότι η «ιδέα» αυτή εφαρμόστηκε το 2001 με το πέρασμα των πρώην κρατικών παιδικών σταθμών στους δήμους  και είχε τραγικά αποτελέσματα τόσο στις παρεχόμενες υπηρεσίες στα παιδιά όσο και στους γονείς που επιβαρύνθηκαν με τροφεία, αφού η κρατική επιχορήγηση μειώθηκε δραματικά και οι παιδικοί σταθμοί έγιναν …πρόγραμμα  ΕΣΠΑ (!). Η αδυναμία κάλυψης όλων των παιδιών οδήγησε στην επέκταση των ιδιωτικών.  Παράλληλα το ωράριο των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς αυξήθηκε, οι άδειες περιορίστηκαν  και οι  προσλήψεις μόνιμου προσωπικού μετατράπηκαν  σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου (από τους 135 υπαλλήλους στους παιδικούς σταθμούς σήμερα μόνο 16 είναι μόνιμοι!) υπό το καθεστώς πάντα μιας αυταρχικότατης διοίκησης που αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους-ες ως « υποτακτικούς» και όχι ως συνεργάτες.

Υπερασπίστηκε ακόμη την :

• Εξάπλωση του θεσμού των Προτύπων!  Ενός θεσμού που προωθεί την λογική της  λεγόμενης αριστείας σε βάρος των παιδιών των φτωχών λαϊκών οικογενειών,  προωθεί την διαφοροποίηση, την κατηγοριοποίηση, την δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, υποβαθμίζει το σύνολο των σχολείων, ανακατανέμει το μαθητικό δυναμικό, καταργεί τα γεωγραφικά όρια και  ανοίγει το δρόμο για την επιλογή σχολείου από τους γονείς.
• Αξιολόγηση όλων των συντελεστών της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Μια αξιολόγηση  που -υπερθεματίζοντας το σχέδιο Κεραμέως- προσπαθεί να αποδώσει τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού συστήματος στους μόνους που το στηρίζουν-δηλαδή τους εκπαιδευτικούς – και να διαχωρίσει, να υποβαθμίσει, να συγχωνεύσει – κλείσει σχολεία, να επιβάλλει την σιωπή, την ανελευθερία, την τυποποίηση στην ζωντανή εκπαίδευση.
• Διατήρηση της τράπεζας θεμάτων. Μια άκρως αντιεκπαιδευτική επιλογή που δοκιμάστηκε και το 2014 και μετέτρεψε την εκπαιδευτική διαδικασία σε μηχανιστική -εντατικοποιημένη προετοιμασία για τις εξετάσεις, εκτίναξε στα ύψη την φροντιστηριακή δαπάνη και οδήγησε στην «αποτυχία» το 30% των μαθητών της περιοχής μας. Αποσύρθηκε τότε μετά τις έντονες αντιδράσεις., μαθητών , γονέων και εκπαιδευτικών.
• Ενίσχυση της  πρόωρης κατάρτισης  στην οποία  θα προωθούνται «τα παιδιά ενός κατώτερου θεού» και την σύνδεσή της με τις πρόσκαιρες ανάγκες της αγοράς.
• Αναδιάρθρωση και συγχώνευση των ΑΕΙ για τον «απεγκλωβισμό» των παιδιών, όπως πανηγυρικά υποστηρίζει η Κεραμέως;

 Ό,τι δηλαδή νομοθετεί η Κυβέρνηση  κατ’ εντολήν του ΟΟΣΑ , της Ε.Ε, και του ΣΕΒ κι ακόμη παραπέρα!!!

Η ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ  για ακόμη μια φορά δηλώνει κατηγορηματικά ότι σταθερά εμμένει στην υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και ότι θα συνεχίσει να αντιτίθεται με κάθε τρόπο στην προσπάθεια διάλυσής του !

Παραθέτουμε το ψήφισμα της ΠΟΛΗΣ ΑΛΛΙΩΣ καθώς και το ψήφισμα του δημάρχου.

Πρόταση ψηφίσματος της ΠΟΛΗΣ ΑΛΛΙΩΣ προς το δημοτικό συμβούλιο για τον αγώνα των εκπαιδευτικών

Το Δημοτικό συμβούλιο του δήμου Νεάπολης – Συκών εκφράζει την πλήρη συμπαράστασή του στους αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας (εκπαιδευτικοί –μαθητές και γονείς ) κατά των αντιεκπαιδευτικών μέτρων και νόμων του Υπουργείου Παιδείας και υποστηρίζει τα αιτήματα τους για:

Την κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, η οποία απέκλεισε βίαια από την δυνατότητα εισαγωγής τους στα ΑΕΙ χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες από τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού , αυτά που αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του δήμου μας. Έτσι, χιλιάδες οικογένειες έγιναν βορά των ιδιωτικών ΙΕΚ και κολλεγίων, τα οποία εν μια νυκτί κυριολεκτικά εξισώθηκαν με τα ΑΕΙ και χωρίς βέβαια να ισχύει για αυτά η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής!

Την μη επαναφορά της Τράπεζας θεμάτων σε όλες τις τάξεις του Λυκείου. Μια Τράπεζα θεμάτων που στο παρελθόν (2014) αύξησε πανελλαδικά κατά 25% το ποσοστό των μετεξεταστέων ( ενώ στον δήμο μας συγκεκριμένα ο αριθμός των μετεξεταστέων αφορούσε το 1/3 του μαθητικού δυναμικού). Το μέτρο αυτό με μαθηματική ακρίβεια θα μετατρέψει την εκπαιδευτική διαδικασία σε εντατική «προπόνηση» μόνο για τις εξετάσεις και θα οδηγήσει σε νέα μεγαλύτερη αφαίμαξη των οικογενειακών εισοδημάτων για τις ανάγκες εξυπηρέτησης των φροντιστηρίων και των «ιδιαιτέρων» μαθημάτων.

Την ακύρωση της θέσπισης πανελλαδικού τύπου εξετάσεων τύπου PISA στην Γ’ γυμνασίου και στην ΣΤ’ τάξη του δημοτικού(!) .Οι εξετάσεις αυτές στοχεύουν στην πρόωρη αποθάρρυνση των παιδιών για συνέχιση των σπουδών τους, στην κατηγοριοποίηση των σχολείων -που θα μετατραπούν σε εξεταστικά κέντρα -και στην τυποποίηση της διδακτικής πράξης σε βάρος της μορφωτικής διαδικασίας και υπέρ της στείρας αποστήθισης. Μια τυποποίηση που θα επιφέρει δραματικές συνέπειες κυρίως σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και οικονομικά –κοινωνικοπολιτισμικά προβλήματα.

Την αύξηση της χρηματοδότησης της εκπαίδευσης, η οποία εδώ και δέκα χρόνια έχει υποδιπλασιαστεί .Η υποχρηματοδότηση αυτή ολοκληρώνεται τώρα με την αναγκαστική επιβολή στα σχολεία «αναζήτησης πόρων» από χορηγούς (βλ. ΤΙΤΑΝ, Coca- Cola, ΕΛΠΕ, φροντιστηριακούς οργανισμούς, Τράπεζες κ.ο.κ.) και γονείς αλλά και με την επιχειρηματική δράση των σχολείων (επινοικίαση χώρων , διαφημίσεις εντός και εκτός των διδακτηρίων κλπ)..

Την επαναφορά των μαθημάτων Κοινωνικών Επιστημών , των Καλλιτεχνικών μαθημάτων και του Σχεδίου – με την παράλληλη αναβάθμιση της ποίησης , της λογοτεχνίας, των φυσικών επιστημών κλπ- ως απαραίτητα στοιχεία της ολοκληρωμένης μόρφωσης των παιδιών μας, της ισόρροπης ψυχοκοινωνικής και αισθητικής τους ανάπτυξης αλλά και της ενίσχυσης-καλλιέργειας της Τέχνης , του Πολιτισμού, της δημιουργικότητας και φαντασίας των μαθητών-τριών.

Την μείωση του αριθμού των παιδιών στα τμήματα (αντί της αύξησης που προωθεί το Υπουργείο) για εντελώς προφανείς μαθησιακούς, παιδαγωγικούς και υγειονομικούς λόγους. Το μέτρο αυτό σε συνδυασμό με άλλα- όπως πρόσληψη του ικανού αριθμού καθαριστών /στριών, νοσηλευτών, δωρεάν τεστ, στοχευμένη ιχνηλάτηση, ενθάρρυνση του μαζικού εμβολιασμού με ουσιαστική ενημέρωση αντί των τιμωρητικών διακρίσεων -θα επέτρεπε την ασφαλή δια ζώσης λειτουργία των σχολείων. Δεν θα υπάρχει, έτσι, ανάγκη της επιλογής της λεγόμενης «τηλε –εκπαίδευσης», η λειτουργία της οποίας-όπως διαπιστώνουν γονείς και εκπαιδευτικοί- δημιούργησε σοβαρά μορφωτικά ελλείμματα και μεγάλα ψυχοκοινωνικά προβλήματα με τον εγκλωβισμό των παιδιών πίσω από οθόνες κι υπολογιστές.

Την ενίσχυση των αντισταθμιστικών δομών( τμήματα υποδοχής, τμήματα ένταξης, ενισχυτική διδασκαλία, παράλληλη στήριξη , προσβασιμότητα, εκπαίδευση- εργασία-αποκατάσταση των παιδιών με ειδικές ανάγκες) έναντι του δραστικού περιορισμού έως και της κατάργησής τους που προωθεί το υπουργείο.

Ενιαία δημοκρατικά αναδιαμορφωμένα προγράμματα σπουδών και βιβλία. Βιβλία και προγράμματα σπουδών που θα προάγουν την ολόπλευρη μόρφωση σε όλα τα παιδιά για τη φύση, την επιστήμη, την κοινωνία, τον άνθρωπο και τις τέχνες, αναπτύσσοντας παράλληλα την κριτική σκέψη, τον διάλογο, την ομαδική εργασία και την συλλογική κατασκευή της γνώσης, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα, αντί της εξαφάνισής τους μέσα από τις συνεχείς εξετάσεις, το «πολλαπλό βιβλίο», την λεγόμενη «αντεστραμμένη μάθηση» (στο σπίτι! για όσους μπορούν) και τις μηχανιστικές δεξιότητες

Δημοκρατική λειτουργία των σχολείων και όχι την επιβολή ενός Διευθυντή στο ρόλο του απόλυτου αφεντικού – manager σε ένα σχολείο- επιχείρηση που επιβάλλει ο καινούριος νόμος.

Ακύρωση της λεγόμενης αυτοαξιολόγησης που θα κατηγοριοποιεί τα σχολεία σε «καλά» και «κακά» , θα υποχρηματοδοτεί, θα συγχωνεύει ή θα κλείνει τα «κακά», θα εξουθενώνει , αλλά θα επιρρίπτει τις ευθύνες στους εκπαιδευτικούς (πχ για τα κενά ευθύνονται οι …άδειες τους!), στους μαθητές που «δεν παίρνουν τα γράμματα», στους γονείς που «αδιαφορούν», ή στον δήμο εξαιτίας της έλλειψης υποδομών. Είναι γνωστό ότι όπου εφαρμόστηκε η αυτοαξιολόγηση αυτή (ΗΠΑ, Μ. Βρετανία κ.α.) οδήγησε σε τραγικά αποτελέσματα και σε μορφωτική κατακρήμνιση,

Ενθάρρυνση, στήριξη, επιμόρφωση, σεβασμό και εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς– αντί της σκληρής, φοβικής, ανταγωνιστικής, αντιδημοκρατικής και γραφειοκρατικής αξιολόγησής τους – για την απρόσκοπτη αφοσίωση αποκλειστικά στο μορφωτικό και παιδαγωγικό τους έργο.

Το Δημοτικό Συμβούλιο

• Καταδικάζει τις αντιδημοκρατικές πρακτικές της υπουργού Παιδείας σε βάρος εκπαιδευτικών , μαθητών, φοιτητών : με συκοφαντίες, απειλές, αναστολές, απουσίες, αποβολές, αποκλεισμούς, τιμωρίες, ξυλοδαρμούς, δίκες, αστυνομία στα ΑΕΙ, πρόστιμα, εισαγγελείς- «διότι δεν συνεμορφώθησαν»- προσπαθεί να επιβάλει τον φόβο, την υποταγή και την σιωπή στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας προκειμένου να υλοποιηθεί απρόσκοπτα η πιο αντιδραστική αντι- μεταρρύθμιση που επιχειρήθηκε ποτέ.
• Και υπερασπίζεται ένα σχολείο άρτιας υλικοτεχνικής υποδομής, σε σύγχρονα- ασφαλή καλαίσθητα βιοκλιματικά διδακτήρια, με πράσινες αυλές, εργαστήρια, γυμναστήρια, αίθουσες καλλιτεχνικών και μουσικής, ιατρείο, βιβλιοθήκες, χώρους εστίασης –αναψυχής των μαθητών και παροχή δωρεάν υγιεινού γεύματος για όλα τα παιδιά και με όλο το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό( ειδικοί παιδαγωγοί, γραμματείς, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, λογοθεραπευτές, καθαριστές/στριες, νοσηλευτές, επιστάτες, φύλακες, μάγειρες , τραπεζοκόμοι ,συντηρητές κλπ).

Νίκη στον αγώνα των εκπαιδευτικών μας!

Ψήφισμα  του δημάρχου για την Παιδεία

Το Δημοτικό συμβούλιο Νεάπολης – Συκεών εκφράζει την έντονη ανησυχία του για το μέλλον της ελληνικής παιδείας και τις εξελίξεις στην εκπαίδευση.

Το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας πονάει και χωλαίνει. Αδυνατεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις και τις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας, ιδιαίτερα όμως της νέας γενιάς.

• Σύγχρονη δημόσια εκπαίδευση δεν είναι η υποχρεωτική ένταξη της δίχρονης προσχολικής αγωγής στο εκπαιδευτικό σύστημα και η εφαρμογή συστημάτων τύπου Βόρειας Κορέας.
• Δεν είναι τα ολοήμερα σχολεία που λειτουργούν χωρίς υποδομές, χωρίς εξοπλισμούς, χωρίς προσωπικό.
• Δεν είναι η συνεχής αλλαγή των συστημάτων εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. 
• Δεν είναι ο βίαιος αποκλεισμός χιλιάδων μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση με την απαράδεκτη εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
• Δεν είναι η ύπαρξη των κάθε μορφής κολλεγίων τα οποία λειτουργούν χωρίς επιστημονική εποπτεία και παρέχουν έναντι υψηλών διδάκτρων ισότιμα πτυχία.
• Δεν είναι η εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τα πάσης φύσης ΙΕΚ.
• Δεν είναι η έλλειψη κτιριακών υποδομών στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και η λειτουργία παλιών και ανεπαρκών κτιριακών εγκαταστάσεων.
• Δεν είναι η συνεχής υποβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης.
• Δεν είναι η έλλειψη επιμόρφωσης και πραγματικής αντικειμενικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτικών μονάδων.
• Δεν είναι η ανεπάρκεια στην επιστημονική έρευνα και την καινοτομία.
• Δεν είναι η υποχρηματοδότηση σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα των δήμων που καλούνται να σηκώσουν το βάρος της δημιουργίας και της συντήρησης των υποδομών

Η Ελλάδα χρειάζεται μια  προοδευτική μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση.

Η παιδεία είναι μείζον εθνικό θέμα που απαιτεί ευρύτατες συναινέσεις.

Οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια νομοθετούν στο πλαίσιο μιας στενής κομματικής επεξεργασίας και όχι μιας ουσιαστικής και γόνιμης διαβούλευσης. Γι αυτό και είναι απαίτηση η επανασύσταση και επαναλειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας.

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να διαμορφωθεί μια εθνική στρατηγική με συγκεκριμένους άξονες και με μοναδικό στόχο της αναβάθμιση της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης.

• Ολοήμερα σχολεία με το απαραίτητο προσωπικό και τις απαιτούμενες υποδομές.
• Δίχρονη προσχολική αγωγή στην αρμοδιότητα και ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης.
• Εξασφάλιση χρηματοδοτικών προγραμμάτων για την προώθηση των δημοτικών προγραμμάτων σχολικής στέγης
• Τριετές Λύκειο  το οποίο θα παρέχει Εθνικό Απολυτήριο, με χρήση της Τράπεζας Θεμάτων και το οποίο θα αποτελεί προϋπόθεση εισαγωγής για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
• Αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και ουσιαστική ποιοτική ενίσχυση του Λυκείου με σκοπό την καταπολέμηση της φροντιστηριοποίησης της εκπαίδευσης.
• Ανάπτυξη της επαγγελματικής εκπαίδευσης συνδεόμενη με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας. Ανάπτυξη ειδικοτήτων σε συνεργασία με την τοπική οικονομία ώστε να συνδέονται οι ειδικότητες με τις ανάγκες της τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης και τις προοπτικές απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο.
• Εισαγωγή του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στο ωρολόγιο πρόγραμμα.
• Εξάπλωση του θεσμού των Πρότυπων και των Πειραματικών Σχολικών Μονάδων σε περιφερειακό επίπεδο.
• Ενίσχυση των υποστηρικτικών  δομών και προγραμμάτων , όπως η ενισχυτική διδασκαλία, η πρόσθετη διδακτική στήριξη,  οι ΖΕΠ (Ζώνες Εκπαιδευτικών Προτεραιοτήτων).
• Ενίσχυση των σχολείων  με οργανικές θέσεις νέων ειδικοτήτων π.χ. Εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής, ΕΕΠ (Ειδικό Εκπ/κό Προσωπικό), Σχολικοί Ψυχολόγοι, Κοινωνικοί Λειτουργοί κ.λ.π καθώς και Διοικητικό Προσωπικό
• Διορισμοί και προσλήψεις από ενιαίους πίνακες με βάση αντικειμενικά κριτήρια.
• Αξιολόγηση όλων των συντελεστών της παρεχόμενης εκπαίδευσης (δομών, περιεχομένου, προγραμμάτων, διδακτικών μεθοδολογιών, διοίκησης, εκπαιδευτικών, βιβλίων ,υποδομών κ.λπ.) με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου κι όχι την τιμωρία των εκπαιδευτικών.
• Αναγνώριση του κοινωνικού ρόλου του εκπαιδευτικού. Αναβάθμιση της επαγγελματικής του ταυτότητας, της κοινωνικής και οικονομικής του θέσης.
• Ενιαίος χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας με ισχυρούς εκπαιδευτικούς πόλους ανά περιφέρεια και επαναφορά του διακριτού ρόλου της τεχνολογικής εκπαίδευσης. Επανασχεδιασμός και αναδιάρθρωση συνολικά του κατακερματισμένου (γεωγραφικά και ακαδημαϊκά) χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Χωροταξική αναδιάρθρωση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με τη δημιουργία ισχυρών εκπαιδευτικών πόλων ανά περιφέρεια (και όχι ένα Τμήμα σε κάθε πόλη).  
• Χάραξη Εθνικής Πολιτικής για την Εκπαίδευση και την Έρευνα. Δημιουργία συνθηκών για την προσέλκυση και την επιστροφή των νέων ερευνητών .
• Αναμόρφωση και ενίσχυση των θεσμών της Κατάρτισης και της Δια Βίου Μάθησης
• Αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου  λειτουργίας των Δημοσίων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης.

Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται στην παιδεία ωσάν ένα διοικητικό μηχανισμό που κατά την γνώμη της έχει ανάγκη από τεχνικές διευθετήσεις. Όμως η παιδεία είναι πολύ περισσότερα πράγματα από ένα σύστημα ανθρώπων και υποδομών. Είναι κοινωνικός και πολιτικός, μορφωτικός και παιδαγωγικός θεσμός με επιρροή στο μέλλον της χώρας. Θέλει σχέδιο και όραμα. Θέλει πολιτική πρόταση, που να διαποτίζεται από τις σύγχρονες αλλαγές και να δημιουργεί το αύριο.

Το δημοτικό συμβούλιο Νεάπολης – Συκεών ζητά την διεξαγωγή ενός ουσιαστικού διαλόγου με γνώμονα τη χάραξη μιας εκπαιδευτικής πολιτικής και τη δημιουργία συναινέσεων, που θα ενώνουν τους εκπαιδευτικούς, που θα έχουν θετικό αντίκτυπο στους μαθητές και τις οικογένειές τους, που θα διαμορφώνουν ένα συλλογικό όραμα για το τι σχολείο θέλουμε σε μια κοινωνία, σε έναν κόσμο που αλλάζουν.

Σήμερα το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να εξελιχθεί, στο πλαίσιο μιας ριζικής αναδιάρθρωσης του σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας του, στο διοικητικό, στο παιδαγωγικό, στο ερευνητικό κλπ.

Ως αυτοδιοίκηση οφείλουμε να διεκδικήσουμε αλλαγές στην παιδεία και την εκπαίδευση στη χώρα μας. Θεωρούμε πως η εκπαίδευση είναι από τους τομείς που θα μπορούσε να αποτελέσει ισχυρό πυλώνα των αρμοδιοτήτων των δήμων.

Η διεθνής εμπειρία και ιδιαίτερα των σκανδιναβικών χωρών (Φιλανδία, Σουηδία), δείχνει πως το μοντέλο της διαχείρισης του συστήματος εκπαίδευσης από την αυτοδιοίκηση, μπορεί να αποδώσει και να προσφέρει ποιοτικές συνθήκες μόρφωσης.

Το σημερινό σύστημα εκπαίδευσης στη χώρα μας, με τον κατακερματισμό των αρμοδιοτήτων, λειτουργεί δυστυχώς εις βάρος της ποιότητας.

Το δημοτικό συμβούλιο Νεάπολης – Συκεών προτείνει τα σχολεία και η λειτουργία τους να είναι αρμοδιότητα της εγγύτερης στον πολίτη εξουσίας, δηλαδή της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Στο πλαίσιο αυτό, οι παρακάτω τομείς πρέπει να ανάγονται στον κύκλο των αρμοδιοτήτων των δήμων.

• Χωροθέτηση σχολείων – Εκπόνηση και υλοποίηση δημοτικού προγράμματος σχολικής στέγης (απαλλοτριώσεις, κατασκευή σχολείων)

• Κατανομή μαθητικού δυναμικού

• Συντηρήσεις σχολικών κτιρίων

• Φύλαξη σχολικών εγκαταστάσεων

• Εξοπλισμός και εποπτικό υλικό

• Όργανα διοίκησης σχολικών μονάδων (Δημοτική Επιτροπή Παιδείας,

Σχολική Επιτροπή, Σχολικό Συμβούλιο)

• Ανθρώπινο δυναμικό (Εκπαιδευτικό προσωπικό, Ειδικό επιστημονικό

προσωπικό, Διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό)

• Προγράμματα πολιτισμού, αθλητισμού, οικολογίας, προαγωγής υγείας κλπ

• Κοινωνικός έλεγχος, δημόσια λογοδοσία και αξιολόγηση

Προτείνουμε δηλαδή, στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της αυτοδιοίκησης, την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων για τη λειτουργία των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό θα σημαίνει παροχή υπηρεσιών παιδείας υπό την άμεση εποπτεία της τοπικής κοινωνίας, την προσαρμογή του προγράμματος σπουδών και τον εμπλουτισμό της ύλης με θέματα τοπικού ενδιαφέροντος και την πρόσληψη εκπαιδευτικών.

Οι αλλαγές που προτείνουμε θα διαμορφώσουν ένα νέο σύστημα που θα στηρίζεται στην τοπική διοίκηση και διαχείριση, στον κεντρικό συντονισμό και εποπτεία, στη δημόσια λογοδοσία και τον τοπικό κοινωνικό έλεγχο.

Το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται μια γενναία μεταρρύθμιση, με όραμα, στηριγμένη στην αποκέντρωση και τον κοινωνικό έλεγχο.