
5 Ιούνη Παγκόσμια μέρα του Περιβάλλοντος και η ανεξέλεγκτη βιομηχανική παραγωγή ρυπαίνει τον αέρα, το έδαφος, τις θάλασσες, τα υπόγεια νερά. Τόνοι πλαστικού καταστρέφουν τη θαλάσσια ζωή. Ο αέρας που ανασαίνουμε είναι όλο και πιο πνιγηρός, εξαιτίας των ρυπογόνων βιομηχανιών (ΕΛΠΕ κλπ.), των τρόπων διαχείρισης των απορριμμάτων από κυβερνήσεις και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της βιομηχανίας.
Η διαχείριση των απορριμμάτων μέσω φαραωνικών έργων- με την παραγωγή τεράστιου όγκου σκουπιδιών, με το θάψιμο και την καύση ( ΤΙΤΑΝ, ΑΓΕΤ ) ως κύριες επιλεγμένες μεθόδους- αποτελεί ένα ακόμα κραυγαλέο παράδειγμα για τον τρόπο που το σύστημα δημιουργεί ένα τεράστιο οικολογικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα ,αφού και με την εμπορευματοποιημένη παραγωγή επιδιώκει την μεγιστοποίηση των κερδών των «επενδυτών» . Η υγεία, η ζωή των ανθρώπων και το περιβάλλον γίνονται θυσία στο βωμό της “ανάπτυξης” και του κέρδους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εγκληματική καταστροφή του δάσους των Σκουριών στην Χαλκιδική από την Eldorado.

Η «ανάπτυξή» τους θυσιάζει κάθε ελεύθερο χώρο, καταστρέφει δάση, λίμνες, ποτάμια ακόμη και αρχαιολογικούς χώρους, για μεγάλα βιομηχανικά έργα, για εγκατάσταση ανεμογεννητριών, για αυτοκινητόδρομους, οικοδόμηση, κλπ. Η μέση θερμοκρασία ανεβαίνει με επιπτώσεις στη χλωρίδα, την πανίδα, στην ίδια τη φυσιολογική συνέχιση της ζωής. Η Θεσσαλονίκη και ο ο δήμος μας είναι μία από τις πόλεις με τη χαμηλότερη αναλογία πρασίνου (μόλις 2,73 μ2 πρασίνου ανά κάτοικο) στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα αντί για μητροπολιτικά πάρκα στην ΔΕΘ και στα στρατόπεδα ετοιμάζουν τσιμεντένιες «αναπλάσεις».
Η δε κλιματική αλλαγή προελαύνει και απειλεί ξεκάθαρα και τη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με το Περιφερειακό Σχέδιο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή η θερμοκρασία της πόλης θα ξεπερνά τους 35 βαθμούς Κελσίου για περισσότερες από 45 μέρες το χρόνο. Μάλιστα αναμένεται μεγάλη αύξηση ως προς τον αριθμό των τροπικών νυκτών, κατά τις οποίες η θερμοκρασία δεν θα πέφτει κάτω από 20 βαθμούς.
Ο προσανατολισμός στους «νόμους της αγοράς», στην υποβάθμιση των δημόσιων συστημάτων προστασίας της φύσης, στην εντατική και εκτατική εκμετάλλευση της, στην γενικευμένη χρήση του Ι.Χ σε βάρος των δημόσιων ΜΜΜ και στην επίτευξη του μέγιστου κέρδους χωρίς όρια έχει τραγικές συνέπειες.
Αποτέλεσμα; Oι δασικές πυρκαγιές να ξεσπούν όλο και πιο συχνά, να μαίνονται για μέρες και να προξενούν τεράστιες οικολογικές καταστροφές, αφού δεν διατίθενται, μέσα, προσωπικό, υποδομές για την προστασία των δασών, μιας και δεν αποφέρει κέρδος για τους κρατούντες. Χαρακτηριστική η τελευταία πυρκαγιά στα Γεράνεια που αφάνισε 70.000 στρέμματα δάσους με ανεπανόρθωτες επιπτώσεις. Το δάσος του Σέϊχ Σου παραμένει ρημαγμένο, πληγωμένο από το φλοιοφάγο έντομο και απροστάτευτο απέναντι σε νέα πυρκαγιά. Οι πλημμύρες είναι όλο και πιο συχνές και καταστροφικές. Ενώ, σε άλλα μέρη η ξηρασία στερεί την απαραίτητη τροφή, προκαλώντας ακόμα και οικολογική μετανάστευση.
Η προστασία της φύσης αποτελεί για το σύστημα, ευκαιρία για νέα deal και διαφημιστικά σλόγκαν με ψευδεπίγραφους τίτλους του στυλ : “αειφόρος ανάπτυξη», «πράσινη ανάπτυξη», «κυκλική οικονομία» κλπ. Ο ΤΙΤΑΝΑΣ της καρκινογόνου καύσης …χορηγός στον δήμο μας (που την υποστηρίζει θερμά), προσφέρει λουλούδια στα σχολεία(!)

Οι συνέπειες είναι όλο και πιο δραματικές για τις συνθήκες διαβίωσης με την καταστροφή της φύσης. Αλλά όχι μόνο. Η πανδημία απέδειξε ότι η εγκληματική λεηλασία των δασών, η καταστροφή των οικοσυστημάτων, η εξάπλωση της βιομηχανικής κτηνοτροφίας, η έλλειψη σεβασμού στην φύση και η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευσή της – βασικά χαρακτηριστικά του κυρίαρχου καπιταλιστικού συστήματος -υποσκάπτουν και την ίδια την ύπαρξη της ζωής.
Όλες οι Κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν εγκληματικές ευθύνες για την πολιτική που ασκούν. Μια πολιτική που θυσιάζει φύση και ζωή στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων.
Ας πούμε φτάνει ως εδώ. Ας κάνουμε την ανησυχία μας κινητήρια δύναμη.
Ας αγωνιστούμε ενάντια στης φύσης τη λεηλασία!
Να προστατεύσουμε τη ζωή μας και το περιβάλλον από τη κερδοσκοπία