Με αφορμή νέα περιστατικά  περιστατικά βίας και κλοπών στην περιοχή, τα οποία προκάλεσαν  ανησυχία και αντιδράσεις, επανήλθε εκ νέου η συζήτηση στον δήμο μας για το θέμα  της αστυνόμευσης  και της ασφάλειας των πολιτών. 

Ο δήμαρχος σε μακροσκελείς ανακοινώσεις του διαπιστώνει ότι: «η εγκληματικότητα όχι μόνο καλά κρατεί, αλλά εξαπλώνεται ακόμη περισσότερο» και – όπως κάθε φορά -εγκαλεί την αστυνομία και το υπουργείο για μέτρα ελλιπούς αστυνόμευσης ζητώντας  ουσιαστικά νέες προσλήψεις αστυνομικών (!) ,γιατί πολλοί αστυνομικοί συνταξιοδοτούνται (ή γιατί φταίνε οι ρουσφετολογικές μεταθέσεις). Ο επικεφαλής της δεξιάς «αντιπολίτευσης» που προεκλογικά  και μετεκλογικά -όταν και αν παρευρίσκονταν στο δημοτικό συμβούλιο- είχε αναγορεύσει (ελλείψει άλλων κατ’ αυτόν θεμάτων)  το θέμα της «ασφάλειας»  και των  ελάχιστων προσφύγων – μεταναστών που κατοικούν στο δήμο σε βασικά πεδία αντιπαράθεσης, ξαφνικά διαπιστώνει …μείωση της παραβατικότητας στο δήμο και συγχαίρει γι αυτό τους «άνδρες και γυναίκες των σωμάτων ασφαλείας».  Από την άλλη ο τοπικός Σύριζα αθωώνει κι αυτός την αστυνομία, ζητά «την συνεργασία όλων των φορέων» και μαζεύει υπογραφές για …νέο αστυνομικό τμήμα! Τέλος, ο αστυνομικός διευθυντής  της περιοχής σε συνάντηση του με ….τις  παρατάξεις της αντιπολίτευσης  υπερασπίζεται το έργο της αστυνομίας που « επί των ημερών του μείωσε την παραβατικότητα» και αποδίδει ευθύνες στον δήμο που μετακυλίει  στους  αστυνομικούς αρμοδιότητες δημοτικών υπηρεσιών (αδέσποτα, δασική προστασία, ενδοοικογενειακή βία,  αρμοδιότητες των ΚΕΠ κλπ.) .

Είναι αλήθεια ότι υπάρχει πρόβλημα με κλοπές στην περιοχή, φθορές δημοσίων χώρων και κτιρίων, επιθέσεις σε εργαζόμενους στα ΚΕΠ- παλιότερα και σε μαθητές -όπως φυσικά και σε άλλες γειτονιές της πόλης. Συνήθως, όμως, η συζήτηση είναι επιδερμική και περιορίζεται στην περιγραφή των γεγονότων και στην καλλιέργεια του φόβου.  Χαρακτηρίζεται από αλληλομετάθεση των ευθυνών, περιορίζεται σε απλουστευτικές διαπιστώσεις και ερμηνείες με προφανή πολιτική ψηφοθηρική σκοπιμότητα. Και η μόνη απάντηση στις ατελείωτες ώρες συνεδριάσεων στο δημοτικό συμβούλιο  η πλειοδοσία…   αυταρχικότητας: περισσότερη αστυνόμευση, περισσότερα περιπολικά με τα χρήματα των δημοτών-ισσών , περισσότερες κάμερες και ιδιωτικές εταιρείες security παντού.. Και σε αυτόν τον διαγκωνισμό για τα αίτια της παραβατικότητας και για τους λόγους που έκλεισε το Α.Τ Νεάπολης έχουν θέση  ακόμη και άστοχες έως και επικίνδυνες θέσεις του τύπου  «οι  κάτοικοι παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους» , θέσεις ιδιαίτερα αρεστές και ενθαρρυμένες από την τρομολαγνεία των τηλεοπτικών καναλιών.

Όμως, από αυτήν την μονότονη  και θορυβώδη συζήτηση λείπουν τα βασικά…

• Καμία απολύτως κουβέντα για την παραβατικότητα που αυξάνεται μαζί με την απόγνωση, την κατάθλιψη, την κυριαρχία της λογικής «ο θάνατός σου η ζωή μου», την αδιαφορία για τον γείτονα/ισσα. Κουβέντα για τις αυτοκτονίες, οι οποίες αυξήθηκαν ως αναμενόμενη συνέπεια της κοινωνικής κρίσης και καταστροφής και οι οποίες προκλήθηκαν από τις πολιτικές των κομμάτων που τις υπηρετούν. Είναι επιστημονικά βεβαιωμένο (μελέτη του ΟΗΕ του 2011)  ότι η παραβατικότητα αυξάνεται παράλληλα με την κοινωνική και οικονομική καταβύθιση.  Ιδιαίτερα η παραβατικότητα και η επιθετική συμπεριφορά μερίδας της νεολαίας εκτοξεύονται ως αποτέλεσμα της  τεράστιας ανεργίας στους νέους, της ανέχειας, της έλλειψης προοπτικής και του εντεινόμενου κοινωνικού αποκλεισμού. Ο -αμφιβόλου αποτελεσματικότητας -εγκλεισμός της περιόδου της καραντίνας επέτεινε αυτά τα φαινόμενα, προκαλώντας έντονα συναισθήματα απελπισίας και αποξένωσης στους κατοίκους, ιδίως των αστικών κέντρων. 
• Καμία κουβέντα, φυσικά, για την μεγαλύτερη κλοπή του αιώνα (των συντάξεων, των μισθών, του δημόσιου πλούτου) τα χρόνια των μνημονίων και του χρηματιστηρίου, όταν ολόκληρες περιουσίες μεταφέρθηκαν στις τσέπες της ντόπιας ελίτ, των τραπεζών και των ξένων δανειστών, διευρύνοντας έτσι  τη φτώχια στις λαϊκές οικογένειες.
• Καμία κουβέντα για τους καταχραστές της δημόσιας περιουσίας, τους  επαγγελματίες απατεώνες  και τους μιζαδόρους που  κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας
• Κουβέντα για την διάλυση  της γειτονιάς,  της κοινότητας- με την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά που αυτή εμπεριέχει-στην οποία στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό ο τύπος της συνοχής, της ασφάλειας και της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, από την αγοραία και κυρίαρχη πια αντίληψη δόμησης των πόλεων.
• Καμία κουβέντα για τον ρόλο της αστυνομίας που έχει αναλάβει την προστασία των «υψηλών» προσώπων ( 14 αστυνομικοί φύλαγαν κάποιον Φουρθιώτη!) και περιουσιών και δεν «προλαβαίνει» ή «δεν διαθέτει τα απαιτούμενα μέσα» για τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Ή ακόμη χειρότερα, βάζει πλάτη στους πλειστηριασμούς της λαϊκής περιουσίας και, όταν «τα κοράκια» ληστεύουν τα σπίτια του λαού, συλλαμβάνει και σέρνει στα δικαστήρια αυτούς που αντιδρούν.
• Καμία κουβέντα για το γεγονός ότι βασική  αποστολή της αστυνομίας είναι η καταστολή των κοινωνικών αγώνων, για την οποία και διατίθενται τα πιο σύγχρονα μέσα και πόροι.  Εν μέσω πανδημίας -κι ενώ τα νοσοκομεία στενάζουν από έλλειψη ΜΕΘ και προσωπικού- είχαμε αθρόες  προσλήψεις αστυνομικών (γίναμε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε αναλογία πολιτών –αστυνομικών !), αγορά οχημάτων και πανάκριβου εξοπλισμού.

~ Η αστυνομία «είναι κοντά στα παιδιά» ,όταν κινητοποιούνται για τα θέματα της εκπαίδευσης για να τα εκφοβίσει «.Απουσιάζει», όμως ως εκ θαύματος, όταν αυτά κινδυνεύουν από  ρατσιστικές συμμορίες και κουκουλοφόρους.

~Τα ΜΑΤ είναι πάντα πριν την ώρα τους στις λαϊκές κινητοποιήσεις, πάντα πολυάριθμα, εφοδιασμένα με τα πιο  σύγχρονα, επικίνδυνα και απαγορευμένα χημικά όπλα.  Αμείλικτα στους διαδηλωτές, με θύματα ακόμη και παιδιά και ανύποπτους πολίτες. Ήταν «έγκαιρα» εκεί στο ΓΕΛ Συκεών ρίχνοντας χημικά για να «προστατέψουν» τον πρώην υπουργό Παιδείας από διαμαρτυρίες γονέων και εκπαιδευτικών. Από την άλλη εμφανίζεται «κατόπιν εορτής» μετά από μια κλοπή στη γειτονιά.

~Τα αστυνομικά τμήματα στις γειτονιές κλείνουν ή υποβαθμίζονται ,όπως όλες οι δημόσιες  ή ιδιωτικές υπηρεσίες ( ΙΚΑ Νεάπολης, ΕΛΤΑ,  υγειονομικές υπηρεσίες, υποκαταστήματα τραπεζών κλπ) με στόχο τη μείωση των λειτουργικών δαπανών που αφορούν κοινωνικές υπηρεσίες και εξυπηρέτηση του πολίτη.

Η λύση, λοιπόν, πέρα από τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου της αστυνομίας (διάλυση των κατασταλτικών ομάδων των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ κλπ) είναι η άρση των κοινωνικών αιτιών που παράγουν συστηματικά αυτό το ολοένα αυξανόμενο κύμα παραβατικότητας και εγκληματικών ενεργειών.  Και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα για τους υπερασπιστές «του νόμου και της τάξης», μιας τάξης που «μυρίζει ανθρώπινο κρέας».

Ως ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ δεν θα πάψουμε να αναδεικνύουμε τις κυρίαρχες πολιτικές ως την βασικότερη αιτία της φτωχοποίησης της κοινωνίας και της συνακόλουθης έκρηξης παραβατικότητας.

Ως ΠΟΛΗ ΑΛΛΙΩΣ δεν θα πάψουμε να διεκδικούμε

~Αξιοπρεπή ζωή για όλες-όλες. Ζωή με  πλήρη δικαιώματα στην εργασία, στην υγεία, στην παιδεία, στην στέγη, στις ανθρώπινες συγκοινωνίες.

~Φωτισμένες, ζωντανές γειτονιές της ανθρωπιάς, της συλλογικότητας, του πολιτισμού, του αθλητισμού και της αλληλεγγύης !

Με

 ~Πρόσληψη μόνιμων φυλάκων στα δημόσια κτήρια και χώρους (σχολεία, άλση, πάρκα, παιδικές χαρές κ.λ.π.) και οικειοποίηση του δημόσιου χώρου από τους/τις κατοίκους